Kaapstad

Oepsie even niet geschreven....dus ik ga “terugspoelen” 😂

Dinsdag werden we wakker bij Spier. Wat een ongelooflijk hotel. Heerlijk ontbijt gehad. Na ons ontbijt nog een rondje gemaakt over de wijnboerderij en toen was het tijd om naar Kaapstad te vertrekken. Zo lekker om ook weer even naar een stad te gaan.

We hadden een reservering voor de helikoptervlucht in de middag. Snel nog even een bakkie koffie gedronken en toen was het tijd om op te stijgen.

We hadden weer onwijs geluk, want er vloog niemand met ons mee. Dus een helikopter voor onszelf. We stegen op en vlogen over de oceaan langs Kaapstad. Bizar zo mooi en gaaf. Het tweede gedeelte vlogen we langs de bergen over Kaapstad. Dit was ook het moment, dat de piloot zei “It is going to be a bit bumpy, but we are safe”... dat was ook het moment dat ik dacht, “zullen we omkeren” 😂. Uiteindelijk viel het hartstikke mee en hebben we genoten van een fantastische vlucht. Na de vlucht konden we naar ons Airbnb loft. Het was op de foto’s al prachtig, maar in het echt nog veel mooier. een heerlijke plek om te zijn, na een drukke dag.

Voordat we de vlucht deden, hadden we koffie gedronken bij de V&A Waterfront. Dit is het gebied rond de haven, met allemaal winkels en eettentjes. Daar hebben we even lekker geslenterd. In ons loft ligt een boekje met allemaal restaurant tips. We zijn dinsdagavond naar True Italic geweest. Een schattig klein Italiaans tentje, waar de kaart elke dag wisselt. Heerlijk gegeten. 

Woensdag waren we op tijd uit bed. Dit was de laatste dag met onze auto. In alle blogs had ik gelezen, dat je echt bij Truth Coffee moest zijn voor een ontbijt.

Nou we kunnen zeggen, dat klopt! Wat een kicken tent. Alles is van koper en ijzer en de obers dragen allemaal leren hesjes enz en hoge hoeden. Het is fantastisch. Ze zijn ook verkozen, als ‘s werelds beste koffietent.

Je krijgt geen suiker bij je koffie, ze beweren dat het niet nodig is. Na de eerste slok, sloten we ons daar volledig bij aan. Wat een heerlijkheid. Het was tijd om te gaan rijden. We gingen op weg naar Boulders Beach, want hier zijn de pinguïns en kan je ook dichtbij komen.

Jeetje, wat stinken die dingen 😂.... maar zo leuk om ze te zien waggelen en te zien zwemmen in hun natuurlijke omgeving.

Na de pinguïns zijn we doorgereden naar Kaap de Goede Hoop. Mooi ritje en leuk om een foto bij het bord gemaakt te hebben. We vervolgden onze weg via Chapmans Peak naar Houtbaai.

Chapmans Peak is een route, die je gereden moet hebben als je in Kaapstad bent. Het is een bergpas, met allemaal waanzinnige uitkijkpunten en uitzichten. 

In Houtbaai is een leuk haventje, dus even rondgekeken en geluncht met op de achtergrond zeehonden die in het water speelden.

En toen was het tijd om na 4500 km gereden te hebben, de auto in te leveren. Ik ben vooral heel blij, dat we twee auto’s hebben gehad, waar niks aan mankeerde 😉.

Vanaf nu pakken we de uber. Dit is de makkelijkste manier van vervoer in ZA en niet duur.

We hebben nog even ergens een borreltje gedaan en zijn gaan eten bij La Parada. Dit is een Spaanse tapastent. De sfeer was gezellig en het eten wederom overheerlijk. We hadden een tafel vol met eten (opgemaakt alsof je bij de Limonadefabriek eet) en cocktails voor € 18-,. Niet normaal.... dat lukt bij Hacienda niet 😂.

Vandaag moesten we er echt vroeg uit, want we moesten om 08.30 bij de haven zijn voor onze tour naar Robbeneiland. 

We hebben de taxi gepakt naar Waterfront en ontbeten bij Vovo Telo. Aangekomen bij de haven liepen we naar de boot, Madiba 1. 

De boottocht duurde maar 15 minuten, maar leek een eeuwigheid. Wat een bizarre golven en dan hadden wij nog geluk want het was strak blauw en er stond geen wind. Aangekomen op Robbeneiland, moesten Roy en ik allebei weer even aardden Hahahaha. Gelukkig hadden we we een pilletje genomen, tegen de misselijkheid.

Vanuit de boot gingen we een bus in. We kregen eerst een tour over het eiland. Stiekem is het eiland best groot. We zagen de steengroeve, waar Mandela met zijn kameraden 8 uur per dag moest steen hakken. Ze zouden het “maar” 6 maanden hoeven te doen... het werden 13 jaren. Ongelooflijk.

We hadden nog een kleine tussenstop om foto’s te maken van de Tafelberg enz. Toen we de bus uitstapten, zei Roy opeens; “he volgens mij loopt daar de bewaker van Nelson Mandela, Christo Brandt”. Jaren geleden hebben wij dat boek van hem, Vriendschap in gevangenschap, gelezen. Een prachtig boek. Inmiddels moesten we de bus weer in. Toen kwamen we aan bij de gevangenis en we kregen een rondleiding van een ex-politieke gevangene. Hij had ook 7 jaar in deze gevangenis gezeten voor zijn politieke betrokkenheid. Door de onderhandelingen van Mandela, hoefde hij gelukkig niet 25 jaar te zitten. 

Er zijn een aantal dingen, die je je niet kan voorstellen. Dat je gevangen gezet wordt, omdat je strijdt voor gelijkheid, is al heel raar. Maar dat er dan ook nog zo’n vreselijk onderscheid gemaakt wordt in ras. Een voorbeeld: Indiërs kregen lange broeken, vesten, sokken en schoenen. Donkere gevangenen kregen alleen een korte broek en een shirt. Er zat nog geen glas voor de ramen toen Nelson werd opgesloten, dus de wind raasde erdoorheen en zelfs wij voelde gister de kou vanuit het beton door onze schoenen. Ik kan me niet indenken, hoe het was op je blote voeten. 

Ook qua eten werden de donkere gevangenen achtergesteld. 

Toen was het tijd op naar Nelson’s cel te lopen. Dit is wat je noemt opsluiting. Een cel van 2 bij 3. En Nelson was zelf 1.94m lang. Wij werden er allebei naar van. Ze werden ook om 16.00 elke dag weer opgesloten en hadden in eerste instantie geen kaarsje ofzo. Dus als het dan om 17.00 donker werd, dan duurt de avond lang.

Het was tijd om de boot terug te nemen. We zeiden allebei niet zoveel en lieten het even voor wat het was. Aangekomen in Kaapstad, zagen we dus Christo Brandt weer. We hebben hem de hand geschud en een praatje gemaakt. Bijzonder dat ook hij daar vandaag was.

Inmiddels konden we allebei weer praten en hebben we samen nagepraat op een terras aan het water. 

In de avond hebben we heerlijk gegeten bij El Burro, een Mexicaans tentje. 

Morgen wacht de Tafelberg!